ภาษีธุรกิจเฉพาะ (รวมภาษีท้องถิ่น)

ภาษีที่ต้องเสียให้รัฐ สำหรับกิจการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางการค้าหรือหา
กำไร ไม่ว่าอสังหาริมทรัพย์นั้นจะได้มาโดยวิธีใดก็ตาม ในอัตราร้อยละ 0.1 ของราคาที่ได้รับ
หรือราคาตามหนังสือสัญญาขายที่ดิน แต่ไม่น้อยกว่าราคาที่พึงได้รับตามราคาประเมินของ
ทางราชการ โดยกำหนดใช้ถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2545 เมื่อ บวกกับภาษีท้องถิ่นอีก 0.01%
ภาษีที่จะต้องเสียรวมแล้ว คือ 0.11%

หลักเกณฑ์เกี่ยวกับการเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ

1.คำว่า "ขาย" ในการจัดเก็บภาษีธุรกิจเฉพาะ หมายความรวมถึง สัญญาจะขาย
ขายฝาก แลกเปลี่ยน ให้ให้เช่าซื้อ หรือจำหน่ายจ่ายโอน ไม่ว่าจะมีประโยชน์ตอบแทนหรือ
ไม่

2.การขายอสังหาริมทรัพย์ที่จดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมดังต่อไปนี้ เป็นการขายอสังหา
ริมทรัพย์ เป็นทางค้าหรือหากำไรที่ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ
(1) การขายอสังหาริมทรัพย์ของผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้ทำการจัดสรรที่ดินตาม
กฎหมายว่าด้วยการควบคุมการจัดสรรที่ดิน
(2) การขายห้องชุดของผู้ประกอบกิจการซึ่งเป็นผู้ขอจดทะเบียนอาคารชุดตาม
กฎหมายว่าด้วยอาคารชุด
(3) การขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นอาคารที่สร้างขึ้นเพื่อขาย รวมถึงการขายที่ดิน
อันเป็นที่ตั้งของอาคารดังกล่าว
(4) การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ไม่เข้าลักษณะตาม (1) (2) หรือ (3) เฉพาะกรณีที่มี
การแบ่งขายหรือมีการแบ่งแยกไว้เพื่อขาย โดยได้จัดทำถนนหรือสิ่งสาธารณูปโภคอื่น หรือ
ให้คำมั่นว่าจะจัดให้มีสิ่งดังกล่าว
(5) การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ผู้ขายมีไว้ในการประกอบกิจการเฉพาะของนิติ
บุคคล ตามมาตรา 77/1 แห่งประมวลรัษฎากร
(6) การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ไม่เข้าลักษณะตาม (1) (2) (3) (4) หรือ (5) ที่ได้
กระทำภายในห้าปีนับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้น

3. การจดทะเบียนขายอสังหาริมทรัพย์ที่ไม่อยู่ในหลักเกณฑ์ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ มีดัง
นี้
(1) การขายที่ไม่อยู่ในหลักเกณฑ์ตามข้อ 2 และจดทะเบียนขายเกินกำหนดห้าปี
นับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์
(2) การขายหรือการถูกเวนคืนตามกฎหมายว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์
(3) การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้มาโดยทางมรดก
(4) การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ใช้เป็นสถานที่อยู่อาศัยอันเป็นแหล่งสำคัญที่ผู้ขาย
มีชื่ออยู่ ในทะเบียนบ้านตามกฎหมายว่าด้วยการทะเบียนราษฎรเป็นเวลาไม่น้อยกว่าหนึ่ง
ปีนับแต่วันที่ได้มา ซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้น

ในกรณีที่ที่ดินและอาคารหรือสิ่งปลูกสร้างตาม (๔) ได้มาไม่พร้อมกัน กำหนด
เวลาห้าปี ให้ถือตามระยะเวลาการได้มาซึ่งที่ดินหรืออาคารหรือสิ่งปลูกสร้างที่ได้มาภาย
หลัง
(5) การโอนกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองในอสังหาริมทรัพย์โดยไม่มีค่าตอบแทน
ให้แก่บุตรชอบด้วยกฎหมายของตน แต่ไม่รวมถึงบุตรบุญธรรม
(6) การโอนกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองในอสังหาริมทรัพย์ทางมรดกให้แก่
ทายาทโดยธรรมหรือผู้รับพินัยกรรมซึ่งเป็นทายาทโดยธรรม
(7) การโอนกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองในอสังหาริมทรัพย์ให้แก่ส่วนราชการ
หรือองค์การของรัฐบาลตามมาตรา 2 แห่งประมวลรัษฎากรโดยไม่มีค่าตอบแทน
(8) การแลกเปลี่ยนกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองในอสังหาริมทรัพย์กับส่วนราช
การ หรือองค์การของรัฐบาลตามมาตรา ๒ แห่งประมวลรัษฎากร เฉพาะในกรณีที่ส่วนราช
การหรือองค์ของรัฐบาลนั้นมิได้มีการจ่ายค่าตอบแทนเป็นอย่างอื่น นอกจากอสังหาริมทรัพย์
ที่แลกเปลี่ยนนั้น

4.ผู้ขายอสังหาริมทรัพย์จะต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะในอัตราร้อยละ 3.3 ตามราคาประเมิน
ทุนทรัพย์ ในการเรียกเก็บค่าธรรมเนียมจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมตามประมวลกฎหมาย
ที่ดิน หรือราคาซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ แล้วแต่อย่างใดสูงกว่า

ทั้งนี้ ได้มีพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตรารัษฎากร
(ฉบับที่ 402) พ.ศ.2545 ลงวันที่ 26 มกราคม พ.ศ.2545 ซึ่งได้ขยายเวลาการลดอัตราภาษีธุรกิจเฉพาะ
สำหรับกิจการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางการค้าหรือหากำไร จากอัตราร้อยละ 3.3 ลงเหลือเพียงร้อยละ 0.11
(รวมภาษีท้องถิ่น) ที่มีกำหนดสิ้นสุดลงในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ.2544 โดยขยายเวลาการลดอัตราภาษีดัง
กล่าวออกไปอีก 1 ปี จนถึงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ.2545
ดังนั้น ในการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้กระทำตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ.2545 จนถึงวันที่กฎหมายมีผล
บังคับใช้ (30 มกราคม พ.ศ.2545) ซึ่งเสียภาษีธุรกิจเฉพาะในอัตราร้อยละ 3.3 ไปแล้ว มีสิทธิขอคืนภาษีธุรกิจ
เฉพาะสำหรับส่วนต่างจากกรมสรรพากรในท้องที่ที่ผู้โอนมีภูมิลำเนา โดยใช้เพียงใบเสร็จการเสียภาษีและสำเนา
แนบสัญญาซื้อขายอสังหาริมทรัพย์เป็นหลักฐานการขอคืนภาษีดังกล่าว

การลดอัตราภาษีธุรกิจเฉพาะสำหรับการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร
พระราชกฤษฎีกา
ออกตามความในประมวลรัษฎากร
ว่าด้วยการลดอัตรารัษฎากร (ฉบบที่ 402)
พ.ศ. 2545
------------
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2545
เป็นปีที่ 57 ในรัชกาลปัจจุบัน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้
ประกาศว่า
โดยที่เป็นการสมควรลดอัตราภาษีธุรกิจเฉพาะสำหรับการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 221 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา 3 (1) แห่ง
ประมวลรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 10) พ.ศ. 2496 จึง
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้
มาตรา 1 พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า “พระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการ
ลดอัตรารัษฎากร (ฉบับที่ 402) พ.ศ. 2545”
มาตรา 2 พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป
มาตรา 3 ให้ลดอัตราภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/6 (3) แห่งประมวลรัษฎากร และคงจัดเก็บใน
อัตราร้อยละ 0.1 สำหรับรายรับก่อนหักรายจ่ายใด ๆ จากกิจการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไรตาม
มาตรา 91/5 (6) แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ เฉพาะการจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ที่
ได้กระทำตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2545 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2545
มาตรา 4 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
พันตำรวจโท ทักษิณ ชินวัตร
นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ: เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้คือ โดยที่พระราชกฤษฎีกาออกตามความ
ในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตรารัษฎากร (ฉบับที่ 366) พ.ศ. 2543 ได้กำหนดให้ลดอัตราภาษีธุรกิจ
เฉพาะตามมาตรา 91/6 (3) แห่งประมวลรัษฎากร จากร้อยละ 3.0 เป็นร้อยละ 0.1 เป็นการชั่วคราว สำหรับการ
ขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2543 ถึงวันที่ 31
ธันวาคม พ.ศ. 2544 แต่เนื่องจากธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ยังมีความจำเป็นที่จะต้องได้รับการช่วยเหลือด้าน
ภาษีอากรจากภาครัฐต่อไปอีกระยะหนึ่ง โดยการบรรเทาภาระภาษีให้แก่ผู้ประกอบการธุรกิจดังกล่าว อันจะทำ
ให้ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์สามารถขยายตัวอย่างต่อเนื่องต่อไป สมควรลดอัตราภาษีธุรกิจเฉพาะจากร้อยละ 3.0
เป็นร้อยละ 0.1 เป็นการชั่วคราว สำหรับการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไรต่อไป ตั้งแต่วันที่ 1
มกราคม พ.ศ. 2545 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2545 จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้